ఏడుపు

ఏంటి శుభామాని బ్లాగ్ పోస్టింగ్స్ సీరియస్ గా మొదలెట్టి ఏడుపు అనే టాపిక్ మీద రాస్తున్నానని అనుకుంటున్నారా ...

మనం ప్రదర్శించే అనేకానేక భావాలలో ఏడుపు కూడా ఒకటి కదా అందుకే ఈ ఏడుపు గోల ..
ఈ మధ్య ఒక hr సెషన్లో ఒకాయన "మనిషి పుట్టగానే చేసే మొదటి పని ఏడుపే అని నొక్కి వక్కాణించాడు దానికి కారణంకూడా చెప్పాడు తన ఉనికిని తెలపడం కోసం అలా ఎడుస్తా మట , లేక పోతే మనని ఎవరు పట్టించుకొలేదని ఫీల్అవుతామాట. అంటే గుర్తింపు కోసం చేసే మొదటి పోరాటమే పుట్టగానే చేసే ఆలాపన , నా పక్కనాయన వెంటనేతగులుకొని అసలు పుట్టగానే చేసేది ఏడుపు కాదు ఊపిరి పీల్చుకోవటం అని చెప్పాడు hr బాబు కి ఎదురు వినటంఅలావాటు ఉండదు కదా అందుకే లైట్ తీస్కున్నాడు.
మనంప్రదర్శించే అనేక భావాలలో ఏడుపు కూడా ఒకటి కదా అందుకే దాని మీద బ్లాగాను , మొదటి సరి ఏడ్చింది ఎప్పుడో సరిగ్గా చెప్పలేను కాని గుర్తున్నంత లో కొన్ని ఏడుపులు బాగా నిలిచి పోయాయి.
అందులో ఒకటి చెప్తాను (చెబ్తాను అంటే వీరేంద్రనాద్ కి ఇష్టం కాని నేను చెప్తాను)
నేను ఒకటి నుంచి అయిదు దాక మా అమ్మ టీచర్ గా పనిచేసిన govt స్కూల్లోనే చదివాను ఐదో క్లాసు లో మా అమ్మేలెక్కల టీచర్, అవటానికి టీచరే కాని మా అమ్మ రూల్స్ లో జుస్టిస్ చౌదరి అంచేత నాకేం ప్రత్యేక రాయితీలుప్రకటించలేదు. నేను లెక్కల్లో వీకెం కాదు కానీ ఎక్కాలు ఒప్పచేప్పమంటే కొంచం తడుముకుంట ఇప్పటికీ.... అదేరాయమంటే కూడుకుంటూ రాయగలను. హాఫ్ ఇయర్లీ పరీక్షల్లో మా అమ్మ పరిక్ష రోజు పొద్దున్నే పేపర్ అంతా సెట్ చేసితన బాగ్ లో పెట్టుకొని వంట చేసే పన్లో పడింది.. మా అక్క అన్న నాకు సహాయం చేద్దామని సదుద్దేశం తో ఆ పేపర్ లీక్చేసి 7 ఎక్కం ఇచింది బాగా బట్టి కొట్టు అని చెప్పారు సరే కదా అని వాళ్ళని బాధ పెట్టతమెండుకని బతికాం దేవుడా ఆనిఆ పని చేసేసి నిశ్చింత గా ఉన్నా. కాని మా అక్క, అన్న ల ఓవర్ ఆక్షన్ వల్ల మా అమ్మకి ఈ సంగతి తెలిసింది, మా అమ్మజాగ్రత్త లో మా అమ్మ ఉంది. ఇంట్లో ఏమనలేదు కానీ పరీక్షలో మాత్రం యువరానర్ లాగ నన్ను ఎనిమిదో ఎక్కంచెప్పమంది సరే నని నేని ఒక ఎనిమిది ఎనిమిది రెండెనిమిడులు పదహారు మూడు ఎనిమిదులు ఇరవై నాలుగునాలుగెనిమిదులు ముప్పై ఆరు ఆహా కాదు ముప్పై నాలుగు ఉహు నలభై ఇలా సాగించా సరే ది కోర్ట్ ఈస్ అద్జోర్న్ద్అన్నాలెక్క లో వెళ్లి కూర్చోమంది బతుకు జీవుడా అని వెళ్లి కూర్చున్న . నాలుగు రోజుల తర్వాత మార్కులుఇచేటప్పుడు కూడాఏమీ అనలేదు యాభై కి నలభై రెండు వస్తే ఇంక పర్లేదు అనుకోని ఇంటికేల్లా .. ఆ రోజు సాయంత్రంఇంటికొచిన మా అమ్మ అపరిచితుడు లో విక్రం లాగ లెక్కల మార్కులు ఇచ్హారా అని అడిగింది అదేంటీ ఇలా అడుగుతొందీ అని నీకు తెలుసుకదా అన్నా .. అంతే అప్పుడు నిండా పదేళ్ళు లేని చొక్కా కూడా లేని నా లేత వీపుమీద వీపుమీద రాత్రి ఎనిమిది (అక్షరాలా ఎనిమిదికి..) కాంగ్రెస్ గుర్తులేసింది చూడండీ... అప్పుడు ఏడ్చాను మహానుభావా అది ఒక ఏడుపా నిద్ర లో కూడా ఎక్కెక్కి ఎక్కెక్కి ......

ఉంటాను మళ్లీ ఒకసారి ఇన్కో ఏడుపుతో కలుస్తా
అప్పటిదాకా నవ్వుతూ ఉండండి (నవ్వొస్తే నే ...)